Modigliani-Miller Teoremi, bir işletmenin finansman yapısının (sermaye yapısı) değeri ve karlılığı üzerinde etkisi olmadığını ileri süren bir finansal teorem ve prensiptir. Bu teorem, Amerikalı ekonomistler Franco Modigliani ve Merton Miller tarafından geliştirilmiştir.
Modigliani-Miller Teoremi‘nin temel prensipleri:
- Varsayımlar: Teorem, belirli varsayımların altında geçerlidir. Bu varsayımlar arasında tam rekabetçi piyasalar, vergi olmaması, bilgi asimetrisi olmaması ve işletmelerin faaliyetleri dışında bir etkenin olmaması gibi unsurlar bulunur.
- Finansman Yapısı İle Değer İlişkisi: Teorem, işletmelerin finansman yapısı ile işletme değeri arasında bir ilişki olmadığını savunur. Yani işletmeler, öz sermaye ve borç karışımını değiştirerek değerlerini artıramazlar.
- Modigliani-Miller Teoremi – Kesir Teoremi (Proposition I): Bu teorem, işletmenin finansman yapısının (borç ve öz sermaye karışımının) işletme değerini etkilemediğini ifade eder. İşletmelerin net işletme değeri, işletme varlıklarının değeri ile aynıdır, borçlar veya öz sermaye karışımı işletme değerini etkilemez.
- Modigliani-Miller Teoremi – Vergi Teoremi (Proposition II): Bu teorem ise vergilerin olduğu durumda borçlanmanın işletme değeri üzerinde etkisi olabileceğini ifade eder. Vergi avantajları, borçlanmayı cazip hale getirebilir. Ancak bu durumda bile toplam işletme değeri değişmez.
Modigliani-Miller Teoremi, finansal yönetimde işletmelerin sermaye yapısını nasıl şekillendirecekleri konusunda önemli bir rehber olmuştur. Teorem, işletmelerin sermaye yapısını seçerken dikkate almaları gereken faktörleri anlamalarına yardımcı olur. Ancak gerçek dünyada vergi sistemi, finansal piyasa koşulları ve diğer faktörler Modigliani-Miller Teoremi’nin tam olarak geçerli olmasını sınırlayabilir.