Kaldor-Hicks Kriteri (Kaldor-Hicks Criterion), ekonomik politika değişikliklerinin toplam refahı artırıp artırmadığını değerlendiren bir ekonomik kavramdır. Bu kavram, ekonomistler Nicholas Kaldor ve John Hicks tarafından geliştirilmiştir.
Kaldor-Hicks Kriteri, genel olarak şu prensiplere dayanır: Bir ekonomideki değişikliklerin herhangi bir kişinin refahını artırıp artırmadığına bakmaksızın, toplam refahı artırdığı durumları kabul eder. Yani, bazı kişilerin refahının azalabileceği bir durum bile toplam refahı artırıyorsa, bu değişikliği kabul edilebilir kabul eder.
Bu kavram, bazen “Pareto İyileştirmesi” veya “Kaldor-Hicks İyileştirmesi” olarak da anılır. Pareto İyileştirmesi, hiç kimsenin zarar görmediği, en az bir kişinin ise refahının arttığı bir durumu tanımlar. Ancak Kaldor-Hicks Kriteri, bazı kişilerin refahının azalabileceği durumları da kabul eder, ancak toplam refahın arttığı durumları da değerlendirir.
Kaldor-Hicks Kriteri, ekonomik politika analizlerinde ve karar alma süreçlerinde kullanılır. Özellikle, kamu politikalarının veya projelerinin toplam refahı artırıp artırmadığını değerlendirmede kullanışlıdır. Bu kriter, toplumsal faydayı artırmak adına herhangi bir ekonomik değişikliğin olumlu bir sonuç doğurup doğurmadığını anlamada bir araç olarak kullanılır.