Phillips Eğrisi (Phillips Curve), işsizlik ile enflasyon arasındaki ilişkiyi açıklamaya çalışan bir ekonomik kavramdır. Bu eğri, işsizlik oranı ile enflasyon oranı arasındaki ters orantıyı ifade eder.
Phillips Eğrisi‘nin temel özellikleri:
- Ters İlişki: Phillips Eğrisi, işsizlik oranı ile enflasyon oranı arasında ters bir ilişki olduğunu öne sürer. Yani, işsizlik düşerse enflasyon yükselir ve işsizlik artarsa enflasyon düşer.
- Doğal İşsizlik Oranı: Eğri, bir “doğal işsizlik oranı” olarak adlandırılan bir eşik değer etrafında döner. Bu değerde işsizlik oranı ve enflasyon oranı denge noktasına ulaşır.
- Keynesyen ve Monetarist Yaklaşımlar: Phillips Eğrisi, ekonomi literatüründe hem Keynesyen hem de monetarist yaklaşımlarda incelenmiştir. Keynesyen görüşe göre, işsizlik düştüğünde talep artar ve firmalar fiyatları yükseltir, bu da enflasyona yol açar. Monetarist görüşe göre ise, uzun dönemde işsizlik oranı doğal işsizlik oranına döner ve Phillips Eğrisi sadece kısa dönemde geçerlidir.
- Geleneksel ve Yeni Yaklaşımlar: Phillips Eğrisi, zamanla farklı yorumlarla ele alınmıştır. Geleneksel Phillips Eğrisi, işsizlik ve enflasyon arasındaki kısa dönemli ilişkiyi vurgularken, yeni yaklaşımlar uzun dönemde bu ilişkinin sürdürülemez olduğunu savunur.
Phillips Eğrisi, Britanyalı ekonomist Alban William Phillips tarafından 1958 yılında geliştirilmiştir. Bu eğri, işsizlik ve enflasyon arasındaki ilişkinin anlaşılmasına ve ekonomi politikalarının etkilerinin değerlendirilmesine yardımcı olur.